Posuda sa vodom koja se nalazi na dnu nargile je ispunjena vodom, onoliko koliko je potrebano da se cev tela potopi, par centimetara, koja je zajedno sa telom prikačena za posudu. Sipanjem više vode nego što je potrebno će samo dovesti do toga da pušač mora primeniti jaču silu uvlačenja kako bi povukao dim. Sipanjem manje vode nego što je potrebno dovodi do ne funkcionisanja nargile.

Duvan se stavlja u posudu za duvan koja se nalati na vrhu nargile. Preko posude za duvan se stavlja aluminijumska folija koja odvaja ugalj i duvan što ne dozvoljava pepelu da padne u duvan, a i smanjuje temperaturu kojoj je duvan izložen, radi preventive zapaljenja duvana. Kada pušač uvuče kroz crevo, vazduh dolazi s polja, prelazi preko uglja i ulazi u posudu za duvan, potpun vreo. Tako vreo vazduh zagreva (ne pali) duvam, stvara se dim koji dalje nastavlja do tela nargile. Preko tela odlazi u posudu za vodu, i tada se čuju mehurići koji su znak da se dim hladi i u isto vreme filtrira. Tako ohlađen dim, nastavlja svoj put ka pušaču preko creva do njegovih usta. Kada pušač prestane da uvlači, pritisak koji je bio stvorem, sada se otpušta i jedan deo vazduha se vraća skroz nazad do uglja. što ne dozvoljava uglju da se ugasi, i na taj način nastavlja se ceo proces.